Delen , , Google Plus , Pinterest ,

Afdruk

Geplaatst in:

Bas Rozenberg

Wat is jouw passie voor cultuur?
“Ik kom zelf uit de commerciële hoek, daar draait het om cijfers. Zoveel mogelijk mensen bereiken en onderzoeken hoe je daarmee het meeste geld binnenharkt. Dat is waar het om draait. Bij de organisatie van culturele evenementen gaat het op een hele andere manier. Hoe maak ik het mooiste product, dat is waar het in essentie om draait. Mensen zetten voor weinig geld super mooie producten neer. Daarbij kijken ze vaak helemaal niet naar de hoeveelheid tijd die ze erin moeten steken. Het resultaat moet mooi zijn, aanzetten tot denken en mensen raken.
Die passie geeft mij de energie om hetzelfde te doen. Ik vind het heel bijzonder om met zulke bewogen mensen samen te werken. De kaders binnen cultuur zijn zoveel ruimer dan de cijfertjes alleen. Als je met een team mensen een productie neerzet is iedereen bereid om wat extra te doen voor dat ene doel. Dat vind ik prachtig.”
 
Wat wil je met je concepten bereiken op wijkniveau?
“En Plein Public streeft er naar om culturele sociale cohesie een aanzet te geven. Dat klinkt heel moeilijk, maar dat is het niet. Buurtbewoners bezoeken een evenement in hun wijk en beleven daar met elkaar hetzelfde. Vaak komen wijkcontacten pas tot stand op dit soort evenementen. Het samen beleven van een cultureel evenement kan dan een aanleiding zijn voor een praatje. Je maakt als het ware een gezamenlijk aanknopingspunt. 
 
Met buurcultuurprojecten passen we ons concept aan aan de wijk. Dit jaar hebben we met name gekeken naar ouderen in de wijk. Brabantpark Breit is het Buurcultuurproject van dit jaar. Ouderen uit de wijk leggen een basis voor een enorm breistuk. Jongeren kunnen hier weer van leren, want breien, dat is weer helemaal hip. Zo verbinden we oud en jong, sociale cohesie dus met een cultureel en creatief middel bereikt.”
 
De overheid treedt steeds meer terug als het om verlenen van subsidies gaat, wat heeft dit voor gevolgen voor jouw organisatie?
“Natuurlijk, iedereen moet steeds meer subsidie onafhankelijk worden. Voor een gratis festival is dat heel erg lastig. We moeten nog strikter naar onze inkomsten op zoek. Het bedrijfsleven speelt daarin een steeds belangrijkere rol. Vorig jaar hebben we helaas de kindervoorstellingen vanwege bezuinigingen moeten schrappen. Het project ‘voordekunst’ is een landelijk initiatief wat daar een oplossing in kan bieden. Door middel van crowd-funding werven we fondsen. Helaas is dat een nog erg moeizaam proces.”
 
Beleeft je dochter over 10 jaar nog cultuur in Brabantpark?
Absoluut een volmondig “Ja”. “De digitalisering van de wereld zal doorgaan, maar er komt ook een tegenbeweging. De regulering van het leven door data, alles strak laten voorprogrammeren door apps en andere tools. Daar zal een tegenbeweging uit ontstaan. Voor mijn dochter, die opgroeit met digitale media en hulpmiddelen wordt het een uitdaging om zelf te mogen denken en zich te uiten. Die stimulans zal ontstaan vanuit onze generatie die deze digitale stramienen zelf heeft opgericht, wij als ouders gaan haar zeker leren die gebaande paden ook te durven verlaten. 
 
Het is een golfbeweging die houdt het culturele veld fit. Mensen moeten nog meer gaan nadenken over wat ze willen maken en hoe onderscheidend dat is in plaats van zomaar een voorstelling maken omdat er toch wel geld is.”
 
Tot slot, heb je een wens voor de wijk?
“Ja, ik zou het leuk vinden om in het park een klein openluchttheatertje te maken.  Een bijzondere plek, die mensen verbindt in verhalen, muziek en dans. Dat lijkt me mooi!”