Delen , , Google Plus , Pinterest ,

Afdruk

Geplaatst in:

Wie niet sterk is...moet slim zijn!

Stelling…klaar…en hup daar gaan twee jonge gappies los. Met hun floret proberen ze elkaar te raken, zonder zelf geraakt te worden natuurlijk. Een Moeder filmt haar kroost dat actief aan de ‘slag’ is in het gemeentelijk sportcentrum ‘De Scharen’. Schermen is weliswaar een vechtsport, toch voelt het niet alsof er gevochten wordt vanavond. Er heerst een bepaalde gemoedelijkheid. Geen schreeuwende papa’s aan de zijkant, maar tact en een bepaalde rust is wat de boventoon voert. We zijn op bezoek bij Schermvereniging Pallas.

Ik spreek Jaap ten Cate die trots vertelt over ‘zijn’ vereniging, die al sinds 1963 bestaat en uit een hechte vaste kern volwassen schermers en een mooie groep jeugdleden bestaat. De schermsport is in Nederland niet zo heel erg groot en met 50 leden mag SV Pallas zich tot de middelgrote clubs van het land rekenen. Maître Ruud schuift ook aan: “Er zijn in Nederland hooguit 2700 schermers actief, dat is zo’n beetje het aantal mensen dat bij Push hockeyt.” Toch is de sport springlevend en komen de leden trouw naar de trainingen en wedstrijden die op vrijdagavond plaatsvinden. Jaap: “Vandaag spelen we zoals iedere laatste vrijdag van de maand de interne competitie. Van 19.00-20.00 uur spelen de kids tegen elkaar en vanaf 20.00 uur is het de beurt aan de mannen en vrouwen vanaf 16 jaar.”

Ruud is als maître aan de club verbonden en al 35 jaar lid. Hij speelde zelf op hoog niveau wedstrijden in heel Europa. Naast dat hij zelf lesgeeft, houdt hij ook de jongere instructeurs in de gaten. “Schermen lijkt misschien onschuldig, maar er wordt toch met echte wapens gewerkt. Daar hoort professionele begeleiding bij.”
De schermsport kent globaal drie ‘spelvormen’. Op basis van het wapen gelden er regels. De jongsten beginnen met het floret, waarbij je alleen met gestrekte arm mag ‘treffen’ en enkel de romp als raakvlak geldt. Verder wordt er geschermd met sabels en degens waarbij weer andere regels gelden met betrekking tot raakvlak en armposities. Hoewel het misschien niet heel inspannend lijkt, is het dat wel. “Een goede schermer werkt echt aan zijn houding. Schermen doe je immers niet alleen met je hand.” De namen van de ‘wapens’ verraden ook al iets van de oorsprong van de schermsport. Op het moment dat het buskruit werd uitgevonden was het nut van ridderzwaarden snel voorbij. Toch bleven de techniek en het spel erg populair en overleefde het schermen als statussymbool in gegoede kringen. Met de eerste Olympische Spelen in 1896 werd het een meer toegankelijke sport, ook voor mensen die geen affiniteit hadden met de ridderstand en zo groeide het, zeker in landen als Italië en Hongarije, uit tot een populair spel voor jong en oud.

Terug naar SV Pallas, want daar zijn we immers te gast, tikt de klok door en langzaam wordt het in de zaal drukker en de deelnemers ouder. Nog voordat de ruimte overgenomen wordt door de ‘grote jongens’ spreek ik Romy. Deze stoere meid uit de Tuinbouwlaan zit in een rolstoel, maar is allesbehalve zielig of niet-zelfredzaam. Een tijdje terug zag ze Elke van Achterberg schermen. Elke is professioneel rolstoelschermster en Romy dacht…”Dat wil ik ook.” En dus besloot Romy om  Elke een mailtje te sturen dat schermen haar ook erg tof leek. Keurig kreeg Romy antwoord met een heel positief bericht. Het bleek namelijk dat SV Pallas als één van de weinige clubs in Nederland over de mogelijkheden voor rolstoelschermen beschikt. Gewoon in de eigen wijk kunnen sporten, dat leek te mooi om waar te zijn. Inmiddels is ze drie lessen verder en bloedfanatiek. De jongens die net nog op de ‘loper’ stonden, strijden nu om de beurt tegen Romy door plaats te nemen in de gastrolstoel. Om tien voor acht zet Romy haar masker nog een keer op. “Papa,” zegt de jonge meid, “Ik kan jouw gezicht zien, maar jij mij niet.” Papa lacht trots en ziet zijn kleine meid haar eerste wedstrijdje van de avond winnen. Een vechtersbaasje, dat is duidelijk, die komt er wel.

Terug naar Ruud en Jaap die niet uitgesproken raken over hun club. Een bijzondere club, dat mag duidelijk zijn. Zo was de club de afgelopen twee jaar gastheer voor het Nederlands Jeugdkampioenschap Schermen. Jaap: “300 jeugdige schermers uit het hele land doen daar aan mee. Zowel voor als achter de schermen waren onze leden actief om dit evenement tot een succes te maken, ieder helpt waar hij kan. Met als resultaat een hal vol met liefhebbers van onze sport, een prachtig gezicht. Als vereniging dragen we zo graag een steentje bij om de sport bekender te maken. Niet alleen op landelijk niveau, maar zeker ook in onze eigen wijk. En zoals je zag voor een heel brede groep mensen. Iedereen die slim en actief bezig wil zijn, moet gewoon eens meedoen aan een gratis serie proeflessen. Vind je het na vijf lessen nog steeds leuk? Dan sluit je je gewoon aan en hopen we dat het schermvirus ook jou…treft.”

Meer informatie over SV Pallas