Even voorstellen... Merlijn Hesseling, acht jaar oud, zit in groep vijf. Woont met vader, moeder en de zestienenhalfjarige poes Sem in Brabantpark. Merlijn weet heel goed wat hij later wil worden; uitvinder, bakker of boer. En hij legt graag uit waarom hij dat wil.
Uitvinder
De grote droom van Merlijn is om uitvinder te worden. “Uitvindingen kun je maken van allemaal draadjes en lampjes, maar je kan ook met natuurlijke dingen iets maken,” vertelt hij. Merlijn heeft inmiddels ervaring met het bouwen van een eigen stoommachine. Eerst heeft hij een schets gemaakt en daarna een goedwerkende stoommachine die echt stoom blaast. Enthousiast laat Merlijn het filmpje van zijn experiment zien. In de tuin legt hij zijn machine uit: “ Kijk, dit is de stoommachine. Hij gebruikt stukjes hout voor een vuurtje en water. Dan krijg je stoom.” Dat dit nog maar het begin is van het grotere werk blijkt als Merlijn verder vertelt: “Ik hou van treinen die echt kunnen rijden. Een stoomtrein namaken is minder ingewikkeld dan een elektrische trein, denk ik.”
Favoriete lessen op school
De favoriete lessen op school zijn voor Merlijn de IPC lessen (International Primary Curriculum, red). Het zijn themalessen, waaronder ook creatieve vakken vallen. Dat komt goed uit als je uitvinder wil worden. Merlijn vertelt verder: “Ik leer daar iets leuks maken en leer interessante weetjes. Ik denk dan na hoe ik het ga doen. Ik wil graag nieuwe dingen maken, dingen die nog niet bestaan. De jungle was een keer een thema en toen heb ik mijn ara schedel mee naar school genomen om te laten zien. Deze heb ik van opa gekregen. Opa heeft er heel veel en iedere keer als ik bij hem op bezoek ga, krijg ik een schedel. De schedels van een ara, koe, hagedis, toekan, een kaak van een everzwijn en een kogelvis heb ik al. Ook heb ik ooit op het strand een stuk bot uit de prehistorie gevonden. Al deze schatten leg ik in mijn speciale vitrinekast.”
Bakker
“Ik wil ook wel bakker worden,” vertelt Merlijn enthousiast. “Papa bakt zelf brood. Zuurdesembrood. Dat vind ik niet zo lekker. Het is zuur en ruikt ook niet lekker. Ik wil ander brood bakken en taartjes. Taartjes bak ik nu ook wel of cake of cup cakes. Zelf brood bakken is gezond. Ik vind het belangrijk dat iets goed voor de natuur is. Bijvoorbeeld dat mensen niet alle bomen omhakken. Omdat anders de bossen steeds kleiner worden en er minder plek is voor de dieren. Wij hebben dieren en bomen nodig om te leven.”
Boer
Merlijn en zijn ouders lazen in deze wijkkrant over Kindertuinen de Molenleij. Thuis hebben ze al een tuin met groenten, insecten en een eigen ‘Merlijn-tuintje’. Voor Merlijn was het vanzelfsprekend dat hij zich opgaf voor de Kindertuinen. Hij begon in het voorjaar met zaaien van tuinkers, daarna zaaiden ze andere groenten en bloemen. Nu is wieden van onkruid belangrijk. “Als ik boer ben, dan moet ik ook wieden maar dat doe ik dan met een lichte machine,” vertelt Merlijn. “Zware machines duwen de grond in elkaar en dan groeien de plantjes moeilijk. Voor de insecten is het ook beter dat de grond niet teveel aan elkaar zit. Zo kunnen ze gemakkelijker graven. Ik kan ook met een paard ploegen. Dat is ook goed voor de natuur. Ik weet nog niet goed wat ik later op mijn land zet. Misschien aardappelen, appels, tomaten, uien. Rauwe ui vind ik lekker. Ik krijg er nu al zin in.”
Mega speeltuin en een treintje
Als Merlijn de baas van de wijk was zou hij een paar dingen veranderen: “Ik wil dat het park (het Hooghoutpark dat ten tijde van dit interview nog gesloten is, red.) nú weer opengaat. Er zitten al een hele tijd hekken omheen. Dat is niet leuk. Daarom kan ik daar niet spelen. En ik wil een mega grote speeltuin met drie glijbanen en vier torens. Een trampoline heb ik zelf al in de tuin. Dat hoeft dus niet.” Merlijn geeft even een demonstratie hoe hoog hij kan trampolinespringen. “Het is fijn om zo hoog te springen. Ik voel me dan heel licht!” Ondertussen heeft hij nog een idee voor de wijk: “Er kunnen ook sporen in de weg gemaakt worden waar een treintje op kan rijden. Dan kunnen de mensen in -en uitstappen. Je hoeft niet meer met de auto naar de stad.” En dat brengt ons weer bij het begin van dit interview waar Merlijn droomt van uitvindingen en treinen. Wie weet komt er nog eens een treintje ‘made by Merlijn’ dat ons allen duurzaam naar de stad brengt. En terug!
Editie 117 - september 2024 - geschreven door: Marlies de Jongh