Voetballen is de favoriete sport van Joël

Voetbalvereniging PCP

Joël voetbalt graag en veel. Zijn tante zag dat Joël talent had en raadde hem aan om te gaan voetballen bij een club. Dat was een goed idee, vonden ook zijn ouders. Sinds een half jaar is Joël lid bij de voetbalvereniging PCP: “Dat is lekker dichtbij! Ik vond het in het begin wel een beetje spannend, want dan ken je nog niemand. Maar nu vind ik het leuk en ik leer veel. Eerst trapte ik altijd met de punt van de schoen tegen de bal, maar je moet het met de zijkant van je schoen doen. Dat gaat veel beter. Ik sta links voor. Ik kan snel rennen en een beetje dribbelen. Het liefste win ik, maar we verliezen ook wel. Als we winnen, hebben we dat samen gedaan. Dat leren we ook bij de voetbal: samenwerken en sportief zijn.”

Een grote belevenis

Toen dezelfde tante vorig jaar een VIP arrangement had gewonnen bij de wedstrijd PSV - Borussia Dortmund, nam zij Joël natuurlijk mee. Joël vertelt: “Eerst mochten we met alle kinderen achter de schermen kijken. Toen moesten we ons omkleden in een voetbal outfit. Daarna mocht ieder kind met een voetballer mee het veld op lopen. Ik had geluk. Ik liep met Marco Reus van Borussia Dortmund mee en gelukkig sprak hij Nederlands. Hij was echt aardig. Mijn ouders keken thuis en zagen mij op TV! Daar hebben ze meteen een foto van gemaakt.”

Rekenen en spelling

“Op school leer je ook samenwerken, net zoals bij de voetbal”, vertelt Joël verder. “We doen samen spelling, taal en lezen. Rekenen en spelling vind ik leuk. Daar ben ik goed in. Maar begrijpend lezen is niet echt mijn ding. Eigenlijk vind je iets leuk als je er goed in bent. Handvaardigheid vind ik niet leuk. Toch wil ik later bouwvakker worden. Of eigenlijk meubelmaker. Dan moet je ook met gereedschap omgaan, maar dat is anders dan knutselen. Of ik wil taxichauffeur worden. Ik weet het eigenlijk nog niet zo goed. Maar ik denk niet dat ik voetballer word.”

Buiten spelen en spelletjes doen

Joël is graag buiten of doet thuis spelletjes: “Als ik niet op school of bij PCP ben, speel ik buiten met mijn vrienden. Dan gaan we samen voetballen. Maar het voetbalveld met de echte goals is vaak bezet door grote kinderen. Dus spelen wij altijd op het andere veldje, maar daar zijn geen goals. Dan neem ik pionnen van thuis mee, maar het is fijn als we daar ook goals zouden krijgen. Als het avond is, spelen we thuis soms met z’n allen ook wel spelletjes. Skip-Bo, maar ook Monopoly en Memory. Dan hebben we hapjes, chips en appelsap. Dat is gezellig.”

Joël komt uit een echte Heusdenhoutse familie

De familie van Joël woont al lang in Heusdenhout. Zijn vader en moeder woonden vroeger vlakbij elkaar. Allebei zijn oma’s wonen hier nog steeds in de wijk. “Mijn ene oma noem ik Vovó, dat is Portugees voor oma”, legt Joël uit. “Zij komt uit Brazilië. Daar spreken ze Portugees. Ik kan ook een beetje Portugees spreken en verstaan. We zijn ook een keer op vakantie geweest naar Brazilië. Toen gingen we op bezoek bij de familie van mijn moeder. Misschien gaan we er nog een keer naar toe. Mijn andere oma noem ik opoe. Met hen doe ik ook spelletjes. Vooral Skip-Bo. Ik win veel. Ik ben er gewoon goed in. En dat komt omdat ik het leuk vind.”